ว้าก

1) v. blame

def.:

ว่ากล่าวโดยใช้เสียงดัง

syn.: ดุ, ตำหนิ sample:

ี้เขาโดนเจ้านายว้ากแต่เช้าเลย

2) int. onomatopoeia of children's cry; loud cry

def.:

เสียงร้องดังๆ อย่างเสียงเด็กร้อง

syn.: หวาก